Sırbistan Gezilecek Yerler: Ćele Kula - Kelle Kulesi

Ćele Kula - Kelle Kulesi - Skull Tower

19. yüzyıldaki Sırp isyancıların kesilmiş başlarından oluşan 952 kafatasından inşa edilmiş bir kule. Kule, Osmanlıdan ayrılmak isteyen Sırplara ibret vermek için yaptırılmış daha sonra anıta çevrilmiştir.
.
Kelle Kule Öncesi Yaşananlar Çegar Muharebesi
.
1809 yılında 10,000 Sırp isyancı Niş kalesinin yakınlarında altı ayrı yerde siper kazdılar.
Siperlerin ilk ve en büyük olanı Dük Stevan Sinđelić komutasındaki Cegar tepesinde bulunanıydı. .
Bu pozisyonların hepsi Hurşit Paşa komutasındaki Niş kalesini kuşatmak içindi. Paşa’nın komutasındaki kale ve çevresinde 8,000 asker bulunuyordu. Sırplar kaleye birkaç hücum gerçekleştirdiler. Ancak ağır topları olmadığı için kaleyi alamadılar. .
Edirne, Selanik, Sofya ve Üsküp’den gelen 20bin kişilik takviye Osmanlı kuvveti kentin 30 km doğusunda mevzilendi ve sırp birliklerini çevirmek amacıyla karşı saldırıya geçti. Stevan Sinđelić komutasındaki Çegar tepesi ana mevzilerine saldırı gerçekleşti. Göğüs göğüse çarpışmalar tüm şiddetiyle gün boyu sürdü. .. Bu arada Stevan ve komutasındaki askerlerin diğer sırp birlikleri ile bağlantısı koptu. Sonunda yüzlerce Osmanlı askerinin siperlerin içine dolmasıyla askerlerinin Osmanlı hücumundan kurtulmasının imkansız hale geldiğini gören Stevan son kararını verdi. Her tarafından gelmekte olan Osmanlı askerlerinin kendisine ulaşmasıyla Stevan çakmaklı filintasını barut fıçılarına doğru ateşledi. Görgü şahidi Milovan Kukić olayı şöyle anlatıyor:
“Osmanlı askerleri beş defa hücum gerçekleştirdi. Sırplar tarafından her defasında yüksek kayıplar verdirilerek geri püskürtüldüler. Altıncı saldırıda hendekler cesetleriyle dolmuştu ve artık cesetlerin üstünden yürüyerek süngü hücumu yapabilmekteydiler. Diğer Sırp birliklerinden destek de gelmemekteydi. Artık birliklerinin düştüğünü gören Stevan mühimmat fıçılarının bulunduğu depoya koştu ve ateşledi. Öyle büyük bir patlama oldu ki her yer sarsıldı. Koyu bir duman ve bulut oluştu. Hendekte ve civarında bulunan herkes öldü.
Muharebenin sonunda asilerin kayıpları 3000'e ulaşırken Osmanlı kuvvetlerinin kaybı daha fazla olmasına rağmen Osmanlı’nın zaferi ile sonuçlandı.
Hurşit Paşa ise artık fethedilmiş durumda olan olan Çegar tepesindeki mevzilerde bulunan Sırp cesetlerinin kafalarının toplanarak derilerinin soyulmasını ve bu kellelerden bir kule yapılmasını emreder. Bu kule Osmanlı İmparatorluğuna baş kaldırmaya cüret edecek herkes görsün diye ibret’i alem için İstanbul’a giden yol üzerinde inşa edilir, kafataslarından ayrılan kafaderileri de içleri samanla doldurularak (kanıt olsun diye) İstanbul’a Sultan II. Mahmut’a yollanır. Ayaklanma tamamen bastırılınca da ülkenin Osmanlı işgal kuvvetleri yeni askerlerle ve halka karşı daha da artan bir baskıyla takviye edilir.
.
1878 yılına kadar yani Sırbistan'ın Osmanlı egemenliğinden kurtuluşuna kadar açık havada ve korunaksız bir şekilde bırakılmış olan kulenin içerisinde gerek hava koşullarından ve gerekse de defin için asilerin akrabaları tarafından götürülmesinden dolayı bugün çok az sayıda kafatası kalmıştır. 1892 yılında Sırbistan'ın her tarafından toplanan yardımlarla Belgradlı mimar Dimitrije T. Leko tarafından kulenin her tarafını kaplayacak ve örtecek şekilde bir kilise yapılmıştır.